Als je een bewijs van inkomsten hebt, kun je hier een bankrekening openen. Met electronisch betalen.
Maar het helpt maar weinig. Veel rekeningen (op een betaalstrook) kun je alleen betalen door naar een bank te gaan (waar als betaalbewijs een print over de strook gemaakt wordt) . En bij de bank moet je lang in de rij staan wachten.
Iets anders: Veel mensen betalen hun spullen in termijnen. Dat kost soms rente, soms niets. Maar het betekent ook dat je 6 keer moet afrekenen. Zie foto bij een "Leen Bakker".
Kortom, er wordt hier best veel tijd verloren.
Nog iets wat tijd kost: geen enkele winkel heeft alles, en vaak is dat wat je zoekt net uitverkocht. Dat kan zelfs de fles water zijn, en moet je toch ook naar een andere supermarkt.
En dingen uitzoeken is wat. De mensen (en vooral winkelpersoneel) weten weinig, en je moet eindeloos rondvragen. Voorbeeld: je hebt hier waterkoelers/filters. Wij vragen dus hoe vaak je dat filter moet vervangen. Weet niemand (zal dus wel niemand vervangen, maar blijkt dus chemisch filter dat je na 6 maanden moet vervangen). Na dat te weten vragen we wat een nieuw los filter kost. Weer een onmogelijke vraag, en blijkt uiteindelijk niet los verkocht te worden.
Winkelpersoneel negeren dus? Nee, dat gaat ook niet. Als je bij de drogist je tube tandpasta pakt en naar de kassa gaat, kun je niet afrekenen. Had je eerst aan de winkelbediende moeten geven die de prijs bepaald en in de computer zet. Met jou naam erbij. Dan ga je naar de kassa en noemt je naam. Dan kun je afrekenen.
En toch: als ik Nederlanders aan de telefoon krijg, dan klinkt er vermoeidheid in hun stem. Dat valt me nu pas op. In dit ongeregelde Brazilie (helemaal tov. Nederland) zijn de mensen ongehaast, ongestresst en vrolijk. En de goedgeregelde Nederlanders zijn vermoeid.
Ik vond nog een aardige foto van vorige week. Een echt goedgeregeld en onvermoeibaar volkje.
Ik vond nog een aardige foto van vorige week. Een echt goedgeregeld en onvermoeibaar volkje.