Fotoreportage: klik op de foto en klik in nieuwe scherm op 'diavoorstelling'.
De reis naar Bahia stond in het teken van de plannen van Mark om daar eens langs de kust te gaan snuffelen naar real estate.
Claudia en ik reden in 2 dagen naar Salvador, via het stadje Ibotirama waaraan Mark en ik nog heel goede herinneringen hebben omdat dit de leukste overnachtingsplek was tijdens de rally van 2002 waar wij aan meededen.
In Salvador ontmoetten we Carla en Frans, en 3 dagen later Mark. We verbleven daar bij een vriend van Carla die er zijn 2de huisje heeft. Leuk penthouse met zwembadje, en heerlijk verzorgd door huishoudster. Zo konden we wat stranden bezoeken, de historische wijk Pelourinho bewandelen, uit eten etc. We schrokken van de prijzen in Salvador, en merkten dat het heel anders is voor onze vrienden die een euro budget hebben. Als we eens op vakantie gaan naar Europa zullen we wel erger schrikken.
Overigens, het binnenland van Bahia is juist enorm goedkoop. Voor een tafel vol eten (vis en vlees) en drinken, betaalden Claudia en ik totaal 13 reaal (7 euro).
Carla en Frans terug naar Recife, Mark met ons richting het zuiden, langs de Reconcavo baai. Met een stop in Cachoeira, een prachtig koloniaal stadje, dat ooit even de hoofdstad van Bahia is geweest, en cultureel interessant is voor de liefhebbers van Braziliaanse muziek en religieuze uitspattingen zoals Candomble.
http://www.brazzil.com/content/view/8232/75/
Dit is een oud artikel zonder fotos, maar geeft veel info, voor de liefhebbers. Interessante site overigens.
Mark heeft speciale interesse in Hotel Colombo in dit stadje. Ik heb een vreemde voorliefde voor katten en spoortreinen en mijn aandacht heeft de trein van Salvador naar Sao Paulo, die door de hoofdstraat van het stadje rijdt, over de ijzeren brug gaat naar het eveneens leuke dorpje Sao Felix (waarbij het verkeer wordt stilgelegd).
http://www.estacoesferroviarias.com.br/ba_monte%20azul/cachoeira.htm
Weinig fotos gemaakt maar Mark maakt nog wel een mooi verhaal met fotos over Cachoeira. Maar tot die tijd de volgende link, waarop wel duidelijk wordt waarom we een beetje verliefd zijn op dit stadje. http://www.flickr.com/search/?q=cachoeira+sao+felix
We hebben overnacht in een mooi convento, en sigaren gerookt van die een straat verderop gemaakt worden, want hier was/is het sigarencentrum van Brazilie.
We zijn nog even een kleidorpje ingeweest, Maragogipe. Elk huis verkoopt kleien varkentjes en schalen. Bovendien zijn er nog meer dan 100 winkeltjes. De kleine jongetjes die om de auto heen dartelen en meerennen vertellen dat dit dorp het grootste kleicentrum van zuid-amerika is. Het is al laat en we moeten verder. Mark heeft eea gekocht waarvan een deel heel is aangekomen in NL.
Ik heb niet alle 250 foto op picasaweb gezet, en ik zal slechts enkele momenten eruit pikken.
We overnachten in Valenca, een stadje waar je normaal naar het mooie eilandje Morro Sao Paulo gaat. Wij gaan echter door naar het zuiden. Dit is een onderzoekreis en bovendien is het allesbehalve strandweer. Elke dag valt er een regenbui, en zelfs
voor Mark was het soms koud. Wij waren helemaal niet gekleed op dit klimaat. Als je een maandenlang een wolkenloze lucht hebt gezien met temperaturen die ook snachts niet onder de 28 komen, dan komt het niet in je op om een lange broek of trui mee te nemen.
We gaan naar Itacare, het bekende surf dorpje, en nemen een binnendoorroute. Daar belanden we op een verschrikkelijk slechte weg, maar ook op idyllische plekjes. We komen langs mooie cacau boerderijtjes en langs een mooie rivier waar mensen vrolijk de was doen, badderen, vissen, etc.
Van Itacare en omgeving heb ik geen of weinig fotos (behalve hotelpark met zwembadje en volleybalveld). We zijn hier al eerder geweest en bovendien is het vaak bewolkt.
We hebben Ilheus ook al eens gezien en daarom nu snel langs gereden op weg naar beroemde Porto Seguro. Niks aan. Wel de 40ste verjaardag van Claudia gevierd. Moeten we nog maar eens overdoen.
Ten noorden van het (ten onrechte) toeristische Porto ontdekten we nog wel een paar leuke dorpjes zoals Santa Cruz Cabralia, waar we een pont namen, en Belmonte. Dat laatste is zo'n typisch vrolijk Braziliaans stadje. Je hebt ook wel eens dorpjes waar iedereen boos en triest kijkt, maar Belmonte is blij. Bovendien is het mooi, en heeft het historische panden uit de glorietijd van de cacau. Bahia is niet langer wereld hofleverancier van de cacau sinds er een schimmel heerst die
'heksenbezems' geeft en waardoor de vruchten voortijdig bederven. Dit hele gebied waar cacau gepland wordt, enkele malen zo groot als Nederland, is nu een beetje vervallen.
We zijn uiteraard ook zuidwaarts van Porto gegaan, naar de beroemde toeristische dorpjes Trancoso en Arraial d'Ajuda. En naar het moeilijk bereikbare Caraiva. Daar hebben we ons favoriete strand ontdekt. Het kreeg ook 5 sterren in het boek Praias 2007. Interessant om te wandelen, super golven waar we perfect op konden buiksurfen (foto is trouwens op ander strand genomen), mooi water en leuke binnenlanden. Jammer van het slechte weer als je zoveel mooie stranden om je heen hebt.
We stopten onze tocht richting het zuiden, en gingen weer omhoog richting Cachoeira om zaken te doen. Dat werd door Claudia afgehandeld alsof ze Braziliaans zakenvrouw 2007 was. Nu het resultaat afwachten.
Op het programma stond nog een bezoek aan de Chapada Diamantina. Deze bergpartij ligt 300km landinwaarts. Richting Palmas zijn er nog 2, maar deze is het mooist. Hier werd de 1ste diamant in Brazilie gevonden. Een gebied voor wandelaars. Wij deden uiteraard zoveel mogelijk met Grover. Vanwege het weer natuurlijk. We bezochten mooie grotmeertjes waarvan het magnesiumgehalte zo hoog is dat ze blauw oplichten in de zon.
Mark vertrok terug naar Salvador en Natal. Wij richting Palmas.
