Vorige maand een Jajah telefoongesprek gehad met Peter. Peter is sinds deze maand geen project deskundige meer bij de ING.
Ik heb enkele jaren geleden een verplichte training Six-Sigma projectmanagement bij mijn ex werkgever Honeywell gedaan, waarvoor ik na 12 maanden zwoegen aan een reorganisatieproject, werd gecertificeerd. Met dit onvrijwillige project (waarvoor ik moeiteloos alle handtekeningen van de Honeywell bazen kreeg) werd vervolgens 3 ton euro door de goot gespoeld, en ik vind het heerlijk te horen dat volgens onderzoek waar Peter bij betrokken was, 50% van de werkinzet in NL wordt besteed aan het herstellen van foute acties.
Volgens mijn gevoel klopt dat. Juist om die reden is Six-Sigma zo populair. Ik stel echter, op basis van eigen ervaring, dat door Six-Sigma de boel nog veel dramatischer wordt.
Hier in Brazilie hebben ze geen Six-Sigma. Hier hebben ze Brazilianen.
En toen ik bij het afsluiten van de dag, samen met de tuinman door een waterleiding ging die geen enkele reden had om daar te zijn, had ik weer zo'n moment dat je diep zucht.
(Waterleidingen in Brazilie worden in willekeurige richting en diepte door de grond getrokken en op willekeurige wijze en plek in de muur verwerkt, met 100% zekerheid dat deze of gene binnenkort met de schep of boormachine erdoor gaat. Geen waarschuwingsfolie, wel met breekbare plastic leidingen die niet te scannen zijn, niet langs logische en/of veilige routes, geen documentatie.)
Een leiding die op een onlogische plek ligt, is een geval op practisch nivo.
Hoe zit het in grote organisaties?
Om Peter te citeren: "Letten ze op de inhoud of op de vorm", oftewel gezond verstand of diplomatiek proces ?
Peter en ik waren het eens dat expertise en ervaring van essentieel belang zijn in een organisatie, vooral om de goedbedoelde acties van zelfverzekerde jonge collega's die voor alles een ondoordachte oplossing hebben, te blokkeren.
In NL worden die ervaren experts betaald om te vertrekken. Gezond verstand in de vergaderzaal wordt zeldzamer.
Ik ken nog weinig grote commerciele organisaties hier want in Palmas zijn vooral overheden en instanties, en nauwelijks handel en industrie.
Ik moet tot mijn verrassing bekennen dat ik hier nu twee organisaties ken waar hard gewerkt wordt en met gezond verstand. De ene is de Sebrae (KvK) en de andere Seplan (het ministerie van planning). Maar ik schat in dat in Brazilie 90% draait op het uitschakelen van gezond verstand en het excelleren in handhaven, diplomatie en hielenlikkerij. En men is zich erg bewust van het feit dat na 4 jaar waarschijnlijk een hele andere politieke partij aan de macht is (en dus nieuwe hogere ambtenaren). Alle nog gaande projecten kunnen (en zullen) dus tzt klakkeloos stopgezet worden.
Ter info: er zijn 2 manieren om een baan in de ambtenarenwereld te krijgen. Via het goed scoren voor een concours (schriftelijk examen als onderdeel sollicitatie), of een tijdelijk baantje krijgen omdat je vriendje bent van een bobo. De eerste baan is definitief en ook als je niets zinvols uitvoert wordt je niet ontslagen, de tweede staat na 4 jaar op de tocht, dus de huidige 4 jaar moet besteed worden aan vooruitblikken.
Zonder Braziliaans paspoort mag je geen concours doen en word je dus nooit ambtenaar. Geen wethouder, burgemeester, gouverneur of president.