In Brazilie is 90% van het terrein nog niet benut voor agricultuur, terwijl dat wel zou kunnen. In Tocantins is dat erg jammer, want volgend jaar is de spoorlijn naar de noordelijke havens klaar, en over een paar jaar is ook de rivier klaar voor transport dankzij enorme sluizen. Dus wordt naarstig gezocht naar activiteiten om de spoorlijn te benutten.
Tocantins heeft water en veel zon, en kan twee tot drie keer oogsten per jaar.
Gister was ik, op uitnodiging van een agrobedrijf, bij een aardappel studieproject op de universiteit. Petrobras doet dat samen met grote agro's uit Sao Paulo en met de federale universiteit. Dat laatste is belangrijk om aan geschoold personeel te komen.
De zoete aardappels worden omgezet in ethanol. En dat schijnt veel zuiverder te zijn dan van bijvoorbeeld suikerriet, en veel meer op te leveren per hectare. Er komen dus enkele honderden boerderijen met alcohol fabriekjes.
Vervolgens wordt dat getransporteerd per trein naar Sao Luis, en dan naar USA of Europa. Sao Luis doet nu vooral ijzer en soja naar buiten, en brandstof landinwaarts.
Op de foto: met een houtoven wordt hete lucht gecreëerd die de tanks verwarmt (60 graden met enzymen en 30 graden bij fermentatie, en 90 graden bij distillatie). Andere foto: er blijft veel massa over. Goed voedsel voor vee, en het bevat veel proteinen.
Men bestudeert ook wat men hier kan doen met de alcohol. Zoals bijvoorbeeld azijn maken, want dat levert veel meer op (van 1 liter alcohol maak je 10 liter azijn).
Ik heb het geheel in bedrijf gezien en het werkt prima. Deze proefopstelling produceert 300 liter per dag.
