Ik heb al eerder in een weblog geschreven dat Brazilianen graag alles kopieren. In supermarkten zie je dat de verschillende A-merken elkaars producten en promoties regelrecht nadoen.
Langs de kant van de weg levert dat soms komische taferelen. Na 100km rijden door een kompleet uitgestorven gebied, zie je ineens een stalletje met ananassen of zo, aangeboden door een klein boerderijtje niet ver van de weg. En ineens is er nog zo'n stalletje, en 500m verder weer een. Want de buurman besluit hetzelfde ook te doen. Identiek stalletje en identiek aanbod.
Restaurants zijn ook zo'n voorbeeld. Je hebt ze in vaste patronen (grill met buffet, pizza, hamburger bar, etc) en de formules zijn steeds identiek. Pizzerias hebben allemaal dezelfde 20 soorten pizza.
De productie industrie in Brazilie heeft veel last van China. Deze kopieer kampioenen doen hetzelfde maar veel beter. Direct of via buurlanden komt er enorm veel rotzooi Brazilie in. Terwijl Brazilie een van de grootste leveranciers is aan China van grondstoffen.
Veel Brazilianen nemen het besluit om kleine ondernemer te worden. Maar zonder enig ander onderscheidend aanbod, dan een lagere prijs (hier een aardige lijst met alternatieve prijsstrategien). De handelsmarges van gangbare producten in Brazilie zijn daarom laag.
Niet gangbare producten hebben grillige prijzen. Een prijs die 2 keer zo hoog is als elders komt regelmatig voor. Ik weet niet of dat bewust of onbewust gebeurt.
Ik hoor familie of personeel heel vaak tegen me zeggen: Zo doen we dat hier niet.
Ze durven niet ver van de bestaande patronen af te wijken.
Deze week vertelde ik Silvan dat Nederlanders soms wel 100 identieke huizen bouwen. Hele straten. Dat is voor hem ongelooflijk. Ieder heeft toch zijn eigen voorkeuren?