Ik vond altijd dat het landschap in Brazilie, en ook Tocantins, eentonig is. Nu besef ik dat ik er niet verder naast had kunnen zitten. De savanne waar wij wonen staat bekend als het biologisch meest diverse gebied ter wereld. Ik heb al eens verteld dat er stukken zijn waar je op een hectare (100m x 100m) honderden verschillende bomen kunt zien. Bijna alsof elke boom anders is. Maar omdat je de bomen allemaal niet kent, heb je het niet in de gaten. Het is bijna niet te bevatten. Soms wandel ik een stukje langs de weg. Dan let ik op de struiken die dor lijken. Dan zie ik pas na een tijdje dat er juist veel te zien is. Ten eerste hebben ze ondanks dorheid knoppen, of bloemen of zelfs vruchten en ten tweede merk ik dat ik honderden verschillende struiken passeer waar je allemaal prachtige macro fotos van zou kunnen maken.
Schrik niet lezer, zover zal het niet komen.
Wat ik wil zeggen: nu ik steeds meer het bos door de bomen begin te zien, zie ik steeds duidelijker hoe het landschap juist veranderlijk is, waar ik dat eerst niet zag. Vandaar wat meer bomen op de fotos. En vandaar plaats ik toch maar de fotos van ons bezoek aan Paraiso. (Klik op bovenstaande foto en klik op diavoorstelling)
We bezochten eindelijk de boerderij, waar onze vrienden Remulo en Iris het beheer voeren. Het is een grote boerderij (70km2) en volgens hun wordt het een voorbeeldboerderij. Laten we het maar geloven want de eigenaar is 1 van de rijkste ondernemersfamilies in Brazilie. Zichtbaar is de verbetering van de cowboy: hij draagt een uniform, een walky talky en heeft drie paarden. Er is geen drank en muziek op de boerderij. Afval is nergens te vinden. De boerderij was overigens erg gewoon en ik wist nergens een leuke foto te maken. Gewoon gebouw en saai grasland.
Leuk werd het toen we het bos ingingen. Erg dicht begroeid, en een vegetatie die ik nog nooit gezien heb. Het leukst waren de geuren. Een heel geurenpalet gingen we door, en sommige geuren leken een aromatherapeutische werking te hebben. (vooral ontspannend).
Hier worden regelmatig jaguars (officieel onça pantheras, tot het geslacht panthera behorend net als de leeuw, de tijger en de panter) aangetroffen. Ik heb de fotos gezien, en ze worden hier zo groot als tijgers en het lijkt me dat ze een argeloze toerist die zijn landrover verlaat in luttele seconden kunnen ontleden. Remulo zal me enkele fotos sturen en dan zet ik ze erbij. Ze worden gevangen, krijgen een halsband met zender en worden weer vrijgelaten.