Tocantins heeft prachtige zonsondergangen, zoals vanavond. Flarden wolken kleuren feloranje en steken af tegen de blauwe hemel. Honderd papegaaien vliegen kwetterend over ons huis. Maar het is gloeiend heet en het heeft al weken niet geregend. En we zitten nu midden in het regenseizoen. Zelfs 's nachts is het erg warm.
Ik heb weinig puf om veel te schrijven, dus ik hou het bij twee uitjes naar Miracema.
We waren daar op 1 januari omdat neef Junior beëdigd werd tot burgemeester voor de tweede en laatste termijn. We woonden de mis bij die werd geleid door onze Belgische vriend Philip die zoals bekend sinds kort bisschop is. We hebben hem nauwelijks gesproken, zelfs niet op het dinerfeest erna, omdat hij populair is. En bovendien liet nicht Marcia de whisky zo snel komen dat ik binnen de kortste keren nauwelijks meer op mijn benen kon staan. Het was uiteraard gezellig.
Ik zal nog kort even uitwijden over deze foto (met Marcia en dochter van nicht Keila). In Brazilie maakt men fotos van vrienden en familie. Liefst van zo dichtbij mogelijk en zoveel mogelijk. Fotos zoals ik normaal maak vinden ze wel mooi, maar eigenlijk niet zo interessant. In Pontalina werden mijn fotos openlijk afgekeurd omdat ik ze van te ver weg maakte. Iets wat geweldig populair is hier, is fotos van jezelf maken met je mobiele telefoon, vanaf gestrekte arm. Eventueel met vriend(in) naast je. Honderden fotos. En op elke nieuwe plek of met elk nieuw gezelschap krijgen ze weer inspiratie om het te herhalen.
Dit weekend gingen we naar Marcia's chacara met zus Carla en broers Junior en Silvan. Met 3 x 3 kinderen. En oma.
De fotos (klik op bovenstaande foto) doen uiteraard denken aan eerdere uitjes naar deze plek. En er was weinig verschil, behalve de herrie van de kinderen en de enorme hitte. Voor de lezers in NL is de hitte nu moeilijk in te beelden. Maar als het in NL twee van deze weken was, lag het openbare leven stil, waren de bejaarden met de mussen van het dak gevallen, en zouden verschrompelde koeien met hun benen omhoog in het verdorde weiland liggen. Hier gaat alles gewoon door. Maar zelfs de familie van Claudia had de neiging tot zweten. In deze periode hoort het juist koel te zijn. De wolken horen een zonneschild te vormen. Dus veel zwemmen, insmeren, en drinken. Het insmeren vergeet ik altijd en ik merk het. En het drinken wordt je zat, want met 3 liter cola of bier per dag zou je enorm uitdeien. Dus je moet altijd enorme voorraden water en light drinken paraat hebben.
We hebben nog een boottochtje gemaakt naar de overkant, waar een andere chacara is van de Pires familie, de politiek meest beroemde tak. Die was aanwezig.

Wellicht ga ik deze mensen eind deze week weer zien. In het enorme feestcentrum dichtbij ons huis wordt het feest gevierd van de 15de verjaardag van een dochter. In sommige families wordt dat groots gevierd, al is het een ouderwets ritueel. De uitnodiging is indrukwekkend. De enveloppe was in caligrafie geadresseerd. Of ik er heen ga is de vraag. De mannen en jongens moeten in keurig pak. En dat terwijl ik een zwembroek al te warm vind.
Voorlopig alleen zorgen gemaakt over de tuin. Vandaag voor het eerst weer aan het tuinsproeien gegaan.