Uiteraard weet je direct waar je bent als je aankomt in Brasilia. Enorme rijen bij aankomst, zodat je te laat bent om je bagage van de band te halen. Vervolgens sta je dan een tijdje ongerust naar de verlaten bagageband te staren. Gelukkig vond ik de koffers ergens in een donker hoekje. Dus niet door onverlaten meegenomen. Dan nog langs de inklaring, weer een rij. Je zal maar haast hebben. Dan bagage opnieuw inchecken naar Palmas, weer een uur in een giga rij voor de TAM. Gelukkig toch nog tijd (7 uur overstap tijd dus ik had allerminst haast) om met sigarenvriend een cubaan te roken bij een fijn Portugees bockbiertje ergens in een adega in de stad. Dan weer vliegen naar Palmas waar ik 's nachts om 1 uur aankom. Silvan met wie ik heb afgesproken is niet te bereiken. Onze telefoons stoppen er ineens mee, want hij blijkt onze rekening niet te hebben betaald. Openbare telefoons werken alleen met een telefoonkaart en die was nergens te koop. Dus 35 real betalen voor de taxi. Blijkt Silvan nog wel wakker maar niet de sleutel van ons huis te hebben, dus moet ik in de condominio iedereen wakker trommelen. Zucht. Het is 2 uur s nachts en ik strompel met 70kg bagage naar ons huisje, waar Okkie dolgelukkig is. Het is dan 27 uur nadat de wekker ging.
Vrijdagochtend vroeg op want 6 uur licht. De tuinman begroeten en oma. Dan boodschappen doen. In de super schrik ik me rot want het lijkt wel of ze een inflatie inhaal slag gedaan hebben. Treetje tomaatjes 8 real... Hoe fijn was de albert hein. Met enkele basis inkopen al mijn zakgeld alweer op. Maar ik ben wel weer blij om te zien dat ze meer Hollandse kaasjes hebben, incl schapenkaas en een kruidenkaas die ik in NL nooit gezien heb en erg lekker blijkt bij mijn wijntje. Vooraf heb ik bij een heerlijke avondzon een Heineken tapbier gedronken uit eigen thuistap. Apparaat stond al 6 maand in de koelkast. Heerlijk. Kortom, er blijft veel te klagen over en het kost een paar duiten, maar het genieten is mogelijk.
Vanmiddag een lunch gehad met de sigarenmannen, zoals iedere vrijdag. Weer heel gezellig.
Daarna enkele schoenen gehaald bij de reparateur, die ze de dag vóór onze vakantie klaar zou hebben, maar ineens gesloten bleek. Vaag verhaal over gezondheid aangehoord waarom dat ie gesloten was. De echte reden was natuurlijk dat er die dag gevoetbald werd. Ik was al blij dat ie mijn Van Bommels en Claudia's gloednieuwe feestschoenen niet kwijt was.
Dan hele tijd op zoek geweest naar Silvan om de telefoon te regelen. Hij blijkt echter plotseling op reis te zijn gegaan met z'n gezin, zodat ik voorlopig nog even zonder mobiel ben.
Volgende week zal ik wel weer helemaal geacclimatiseerd zijn. Dan zal ik de fotos doen en de blog bijwerken. Wil iedereen zijn fotos naar me opsturen?