Terwijl ik vind dat het in Nederland uitstekend gaat, zeker in vergelijking tot hier, hebben economen het over een crisis.
Brazilie heeft daarentegen mooie groeicijfers. Dat is zo. Ik verwacht dus dat Nederland een voorbeeld gaat nemen aan Brazilie.
Er was een tijd dat de VS heel veel bedrijfskunde goeroes leverde. Geen universitaire opleiding of je moest wel een boek uit die serie lezen. Wat die gozers deden is alsvolgt. Ze selecteerden bedrijven met goede cijfers tegenover die met slechte cijfers. En dan zochten ze nog een ander meetbare eigenschap waarin ze verschillen. En vervolgens koppelen ze, statistisch onderbouwd, die eigenschappen aan dat succes. Bijvoorbeeld: succesvolle bedrijven hebben significant meer managers die met aerodynamische golfballen golfen. Logisch verhaal, en daar wordt nog een turbotaal-achtige kreet aan gegeven, zoals aerodynamic management, voor de titel van het boek. En dan zeggen dat jij maar beter zo je bedrijf kan leiden anders ga je tenonder omdat je concurrenten wel aerodynamic zijn. Deze mechaniek moeten we dus toepassen op Nederland vs Brazilie. Uitgangspunt: De economische groei van Brazilie is steevast procenten hoger dan die van Nederland, en is lachend door de crisis gekomen. Hoe doen ze dat?
Les 1. Vorige week las ik in De Telegraaf dat Nederlandse universiteiten minder studenten willen. Helemaal mee eens. In Brazilie studeert de doorsnee inwoner niet en zijn kennis en vaardigheden zijn werkelijk onder het nulpunt en dat is dus prima. (onder het nulpunt inderdaad. men weet/kan niks en wat men denkt te weten/kunnen heeft men fout) Dus groei is omgekeerd evenredig met opleiding. (les 1: minder kunnen en minder weten > meer succes)
Dus het is niet erg om weinig te weten. En bovendien is er nog Wiki. Daar zocht ik zojuist info over qwerty. Dat is de indeling van het toestsenbord. Misschien nooit over nagedacht, maar die letter-indeling is helemaal niet bedacht om snel te kunnen typen of vanwege de ergonomie, integendeel. Het is bedacht om de hamertjes niet in elkaar te laten haken bij het te snel typen. We zijn dus met een paar miljard mensen op deze planeet aan het typen op een achterlijk toetsenbord, daar we al heel lang geen hamertjes meer hebben.
Les 2. Iets bedenken om het tempo eruit te halen. (zoiets als de wet van de remmende voorsprong, maar dan verbasterd tot de wet van de versnellende remming). Kijk, daar ben ik weer terug bij Brazilie. Daar zijn ze erin gespecialiseerd. Ze hebben burocratie, corruptie, en complicaties. Met dat laatste bedoel ik het tegenwerkend denken. Het bedenken van moeilijkheden, als verklaring voor het feit dat je een taak niet hebt uitgevoerd of het proces stagneert. Ter illustratie wil ik even het complicatie-hoogtepunt noemen dat wij hebben meegemaakt. De vorige schoonmaakster ging na een uurtje alweer naar huis. Op Claudia's vraag waarom ze al wegging: de batterij van mijn i-pod is leeg.
Het gaat erg goed hier. Salarissen stijgen, huizenmarkt is prima, er wordt flink geinvesteerd, etc. Alle dienstverleners verdienen miljarden, alle andere oplichters idem dito. (les 2: meer compliceren > meer succes)
Ik laat het hier maar even bij. Ik denk dat de Nederlandse ministers die toch in pauze zijn, maar hiernaartoe moeten komen en hun lesjes leren.
