Ik sta nog dagelijks verbaasd over de Brazilianen. Meestal niet in positieve zin, en ik ben dan blij dat er ook een ontwikkelde groep Brazilianen is waar we wel positief over zijn.
Eerder heb ik al analyses gemaakt over het wilde westen hier.
http://brasilbar.blogspot.com/2008/03/tiener.html
http://brasilbar.blogspot.com/2008/03/het-halve-werk-is-een-goed-begin.html
Brazilianen zijn meester in het babbelen. Ze kletsen zich uit elke penibele situatie en zet ze voor een groot publiek en ze geven een speech van een kwartier. En als je met ze praat dan zal je opvallen hoe vriendelijk ze zijn. Attent vragen ze hoe het met je is. Ze helpen je graag. Hoe makkelijk en vrolijk ze het gesprek gaande houden. Ideale diplomaten denk je dan.
Maar wat helemaal niet strookt met dat vriendelijke babbelen van ze, is hun sociale gedrag. Ik zal hier ingaan op hun brutaliteit (een volgende keer zal ik schrijven over hun grilligheid, of hun onbetrouwbaarheid, of hun aan sabotage grenzende onwil om iets te laten gebeuren, of...)
Als twee Brazilianen naar 1 deur toelopen, dan zullen ze er geen moment aan denken om de ander voor te laten gaan. Ze zullen zich er allebei doorwringen. Deze week maakte ik echt het toppunt mee. Claudia en ik lopen een winkel uit en ik loop vlak achter haar. In de 5cm ruimte tussen de deur en mij wringt zich van achter mij nog een Braziliaan ertussenin.
Als je zo brutaal bent dan kan het niet anders of je ziet het terug in de houding. Een beetje arrogant, met iets van eigenwijsheid, eigenzinnigheid, ongeinteresseerdheid.
Ze hebben ook geen schaamte. En ze corrigeren elkaars brutale gedrag niet. Altijd maar de rij passeren en vooraan gaan staan en anders wel duwen en voordringen, rotzooi van zich afgooien, midden op de weg parkeren, lawaai maken, iemand schaamteloos ernstig benadelen, etc.
Eigenlijk maakt die brutaliteit deel uit van een andere eigenschap van ze. Ze zijn egoistisch. Ze verplaatsen zich absoluut niet in een ander persoon. En ze hebben geen groepsgedachte.
Vandaar hun weggedrag, hun corruptie zonder scrupules, etc. Ze gaan naar de kerk maar ze houden zich aan geen van de 10 geboden. De universele regel: "doe een ander niet wat jij niet wil dat jou geschied", die past hun niet.
Je kunt de Braziliaan natuurlijk verklaren vanuit zijn afkomst. De lamlendige indiaan, de grillige en tegendraadse negerslaaf, de slome Portugees.
Je kunt ook denken vanuit het land: het is hier een paradijs waar het altijd mooi weer is en het eten het hele jaar door uit de bomen valt. Dus niet hard knokken en niet afhankelijk van samenwerking met je buren om te overleven.
Of: er is hier nooit oorlog geweest. Dus geen waardering en respect.
Maar ik zie nog een andere insteek.
Elke grote cultuur is zo groot geworden door een nationale drang naar verbetering.
Voortvarendheid. (ik bedoel met grote cultuur Egypte, Grieken, China, Perzie, Romeinen tot recentelijk Europa met Amerika als economisch verlengstuk en straks wellicht wederom de Chinezen die erg ambitieus zijn)In elke grote en langdurige economische hoogtij heb je een culturele opleving en verfijning.
Brazilie ontwikkelt zich nu gestaag, maar vrijwel alles wat kwalitatief goed is, is gekopieerd uit Noord-Amerika en Europa. Brazilie moet nog haar renaissance krijgen. Maar eerst moet ze die nationale drang naar verbetering krijgen. Wellicht de volgende generatie, die op dit moment naar school gaat en studeert.