Een week met goed nieuws

Het gaat de laatste tijd alleen maar over 2 dingen: wanneer gaat het nou eens regenen, en wie wordt de nieuwe gouverneur.
De regen kwam er deze week geheel onverwachts. En iedereen was vrolijk. Vogels en katten ook. Okkie is super actief ineens. Insecten komen en masse uit hun holen. Na de eerste bui hopte er al een kikkertje onze slaapkamer binnen. Gister onze irrigatie opgeruimd. Het is nog wel warm. 36 graden en 60 tot 75% vochtigheid.
Dan de verkiezing (lees eerdere post over wat er gestemd wordt). De presidentsverkiezingstrijd was vooral tussen Dilma en Serra. Het is nog niet zeker dat Dilma de eerste presidentsvrouw van Brazilie wordt, want een tweede verkiezing is nodig. Onze vrienden hadden gestemd op een andere kandidate: Marina Silva. Over die mevrouw horen we vast meer in de toekomst.
Maar het ging hier natuurlijk over de nieuwe gouverneur: Gaguim of Siqueira.
Siquera is 82 en kun je beschouwen als de oprichter van Tocantins (Tocantins bestaat vandaag exact 22 jaar). Hij was de 1ste gouverneur, en heeft Palmas begonnen, en was gouverneur van 1995 tot 2002. Zijn zoon Eduardo (zie lees over kennismaking met hem op eerdere post),werd burgemeester en later senator. Na hun tijdperk zijn Tocantins en Palmas in stilstand geraakt. Gouverneurs en burgemeester die niks doen dan belastinggeld wegsluizen. De laatste gouverneur, Miranda, werd vorig jaar afgezet vanwege verkiezingsfouten (lees mijn bericht hierover op eerdere post). Dit proces werd opgezet door de oude Siqueira, die de gang van zaken blijkbaar niet meer kon aanzien.
Ook de vice gouverneur werd afgezet, en de voorzitter van de kamer werd automatisch interim gouverneur. Zijn naam is Gaguim, en hij blijkt een hele slimme vos. Als je (interim) gouverneur bent, betekent het dat je hoofd bent van alle ambtenaren. En ambtenaren is de grootste bedrijfstak hier, vooral in Palmas. Dus Gaguim besloot alle ambtenaren prachtige beloftes te doen. In Brazilie heb je veel tijdelijke ambtenaren, die aangesteld worden door de burgemeester of gouverneur. Gaguim beloofde dat ze allemaal hun baan zouden behouden. Verder reisde hij de hele provincie door en beloofde elk dorp gouden bergen. Asfaltering, ziekenhuizen, scholen, etc. Absurd, maar een groot deel van de bevolking gelooft in dergelijke beloftes. Zo schoot hij in de peilingen omhoog.
De enige andere kandidaat is Siqueira. Eigenlijk te oud, maar vol energie en waarschijnlijk al jaren zwaar gefrustreerd over wat er allemaal gebeurd. Als volksheld zou je verwachten dat hij gegarandeerd wint en niemand haalde het in zijn hoofd om zich beschikbaar te stellen behalve Gaguim. En toch lag de volksheld vanaf het begin flink achter in de peilingen, om twee redenen. Enerzijds heeft een zittende politicus het voordeel dat ie het hele ambtenarenapparaat kan inschakelen voor zijn campagne. Geldwegsluis projecten zijn gemakkelijk. Anderzijds was er de gigantische campagne van Gaguim. Hij was in alle media dagelijks op de voorpagina's, hij was overal gouden bergen aan het beloven, een groot deel van de bevolking werd ingeschakeld om deel te nemen aan de campagne middels bijeenkomsten, vuurwerk, folders uitdelen, met auto karavanen door de straten rijden, overal autos met zijn levensgrote stickers, posters op elke paal en muur, geluidswagens, zwaaien met spandoeken en vlaggen, etc. Een maand lang kon je je niet verstoppen voor hem.
Siqueira, weliswaar zeer geliefd bij de bevolking, lag steevast 10% achter op de ambtenarenbaas.
Dan is er ineens nieuws. Het nationale magazine Veja publiceert een artikel over een onderzoek van het OM naar een geldwegsluisbedrijf in São Paulo, en de naam van Gaguim wordt hierin genoemd, want er zijn uitermate compromiterende bandopnames gemaakt. Gaguim probeert nog de verspreiding van het blad in Tocantins te voorkomen. De vracht Veja's arriveert per vliegtuig in Palmas om per vrachtwagen naar de distributeurs te worden vervoerd. Gaguim heeft de lokale politie ingeschakeld om de vrachtwagen aan te houden, middels een politiecontrole op de weg naar het vliegveld. De transporteurs waren nog op het vliegveld toen ze vernamen van deze controle en roken onraad. Ze belden de federale politie, die vervolgens escorte gaf van het vliegveld naar alle distributie punten.
Dit verhaal ging natuurlijk rond, ondanks de ontkenningen vanuit het massale Gaguim kamp. De lokale media toonden zich onafhankelijk en zetten het Veja verhaal op tv. Een flinke klap voor het Gaguim kamp.
Dit gebeurde een week voor de verkiezing en Siqueira komt ineens op gelijke hoogte in de peilingen. Na een maand van campagne lawaai is de spanning te snijden. Omdat er electronisch gestemd wordt komen de uitslagen van de buros in enkele uren binnen. Op tv en internet wordt vanaf 18:00 elke 5 minuten de stand doorgegeven, tot om 21:00 meer dan 90% binnen is. Wij zitten een uur voor de pc en gaan vervolgens naar een diner met de sigarenclub, waar iedereen aan de buis gekluisterd zit. Het is waanzinnig. Het ene moment is het 50,28% voor Gaguim, dan weer 50,15% voor Siqueira. Ze gaan uren gelijk op. Het gaat om een verschil van duizenden, soms slechts honderden stemmen. Om 21h geloven we het. Siqueira wint met een verschil van 1%.
Op bovenstaande foto: Siqueira tijdens 1ste persconferentie, zijn zoon Eduardo rechts, en links Boi (oom van Claudia). Foto hiernaast: verkiezingsavond bij Mara.
En er is meer goed nieuws: we hebben na 4 jaar eindelijk een goede schilder gevonden. De hebben we natuurlijk flink aan het werk gezet. Dat is ook slecht nieuws want de zwembadspaarpot is in 1 klap leeg.